Etiket: Şiir

Yaşarken kıymetini bilsinler diye yarattı Hakk seni…

Sevgili canlar,

Düşündüm bu âlemde vardır hikmetler,

İnsanlar bir fayda bulsunlar diye.

Yaratıldı nice nice âlemler,

Görüp de bir ibret alsınlar diye.

Yarattı insanı bir de ruh verdi,

Her biri birine iyi göründü,

Onsekizbin âlem insanda sırlandı,

İnsanlar o sırra ersinler diye.

Sevgili canlar,

Resûller yarattı kendi nurundan,

Nice velîler geldi Hakk’ın sırrından,

Âdem’i yarattı balçıktan nurdan,

İlim, irfân verdi bilsinler diye.

İyiler verdi zâlim de verdi,

Nice peygamberler peşpeşe geldi,

Çıktı Muhammed miraca erdi,

Bin küsûr yıllar geçince uçsunlar diye.

Hasan, daim Hakk’ı Hakk bildi,

Nice canlar Hakk’tı kâfir sayıldı,

Dünya yedi kere ıssız kılındı,

Yaşarken kıymetini bilsinler diye…

Pîrim Muhammed Mevlâna’ma, onun kimliğine sesleniş…

Cihan sultanı Mevlâna’m,

Öyle pınarsın ki,

İçtikçe kanılmaz.

Öyle ganîsin ki,

Rahmetin sayılmaz.

Öyle güzelsin ki,

Nuruna doyulmaz.

Öyle ateşsin ki,

Yanına varılmaz.

Öyle rahmansın ki,

Verdiğine bakmaz.

Aşkını verirsin ki,

Kimse doyamaz.

Öyle yücesin ki,

Âlemler taşmaz.

Bir kalb vermişsin ki,

Sensiz asla olmaz.

Öyle kudretsin ki,

Târif edilmez.

Öyle seversin ki,

Yanmadan olmaz.

Öyle kül olmuş ki,

Sevenin artık yanmaz.

Ruhunu almışsın ki,

Bedeni hiç duymaz…