“Veli nimetine karşı gelmek gibi küstahlık ve alçaklık olamaz.”
Şimdi bir Veli sana ikramda bulunuyorsa, onun en büyük ikramı doğruları söylemektir, hakikatleri sunmaktır. Sen ona alaylı bakarsan, küstahlık yaparsan, Hazreti Ali Efendimize göre hiç hoş bir şey değildir, bunun hesabını verirsin. Çünkü Hazreti Ali Efendimiz kısa ve öz konuşmuştur. Bütün Evliyalar, Hazreti Ali Efendimizden hakikatlere mazhar olmuşlardır. Çünkü Hazreti Ali Efendimiz tasavvufun Piridir, Evliyaların Piridir, Velayetin başıdır. Peygamberlik defteri kapandı ama Velayet devam ediyor.
Sonra bir Peygamberle bir Veliyi de birbirinden ayıramazsın. Ne güzel söyler Şems-i Tebrizi… “Evliyalar” der, “Hazreti Peygamberin ayarındadır, fakat Hazreti Muhammed işlenmiş altındır. Evliyalar işlenmemiş altın oldukları için, külçe altın olduğu için, o kadar tanınmazlar ama hakikatte ayrı gayrı değildirler. Hepsi kendilerinde Hazreti Peygamberi bende ettiler ve öyle çıktılar yola.
Tasavvuf ehli der ki: “İncitme müminin kalbini, çünkü müminin kalbinde Beytullah var, Allah var.” Bir mümini incitirsen Allah’ı incitmiş olursun. Allah’ın bir ismi de mümindir.
“Kabe’yi yık, minberi ateşe ver, Veli’nin gönlünü kırma, çünkü tamircisi yok” sözünde söylendiği gibi daha güzel bir Kabe inşa edebilir, daha güzel bir minber de yaptırabilirsin ama bir Veli’nin gönlünü kırarsan dünyaları versen artık senden o kolay kolay hoşlanmaz. Onun için Mevlana’mız, “Minareden düşün, sizi toplarım, gönlümden düştünüz mü parçanız bulunmaz. Milyonlarca yıl geçse aradan, dönüş banadır ama yüzüm size dönük olmaz” diyor. Onun gönlünden düşmek, onun cemalinden uzak kalmak, Hakk’ın dışında kalmaktır.