“İnsanın yalnız kalması, kötü arkadaşlarla kalmasından daha iyidir.”
Hazreti Ali Efendimizin bu sözü çok yerinde ve çok doğru bir sözdür. Bir kişi küfürbazlarla arkadaşlık ederse, sohbet ederse, o sohbette onların küfürlü sözlerini, çirkin sözlerini dinler, huzuru kaçar rahatsız olur. Sözü de onlara geçmez. O yüzden onlarla arkadaşlık yapmaz yalnız kalır daha iyi.
Aslında bu kişi yalnız değildir ancak Allahsız kişiler yalnızdır. Sevenler hiç yalnız değildirler.
Şimdi Bayezid-i Bestami Veli’den bir örnek sunayım size: Bayezid-i Bestami Veli, selam olsun üzerine, dervişleri ile oturuyor, sohbet ediyor, onlara bir sürü hakikatler anlatıyor fakat hiçbir dervişi bu anlatılanları anlamıyor. O da sıkılmış bu durumdan, artık konuşmayacağım anlatmayacağım demiş ve halvete kapanmış. Bir ay, birbuçuk ay halvette kalmış, hiç dışarı çıkmamış. Dervişleri merak etmişler sormuşlar, ama Bayezid-i Bestami Veli dışarı çıkmamış. Aralarından bir dervişi onu çok özlemiş, gelmiş kapısını çalmış. Bayezid-i Bestami Veli’nin hanımı açmış kapıyı; “Buyrun” demiş, “kimsiniz?” Derviş demiş, “Ben Efendimin manevi evladıyım çok özledim onu, görmeye geldim. Acaba beni buyur eder mi, içeri girip onu göreyim?” Hanımı, “Burada bekle” demiş, “ben ona gidip bir sorayım.” Gitmiş içeri sormuş, Bayezid-i Bestami Veli, “Buyur et” demiş, “gelsin.” Derviş gelmiş içeri, niyazda bulunmuş, selam vermiş. Dönmüş Efendisine demiş, “Efendim ne bu yalnızlık?” Efendisini orada oturmuş yalnız görüyor ya… İşte Bayezid-i Bestami Veli’nin verdiği cevap: “Evladım, sen geldin ben yalnız kaldım. Sen gelmeden önce ben yalnız değildim.” Gördünüz mü verdiği cevabı?.. Aşık her an rabıtadadır. Ne alemlere gider gelir o. Onun için aşık olan yalnız değildir, aşık olmayan dünya olsa yanında yine de yalnızdır.
Bakın ne güzel buyuruyor Hüdavendigar Mevlana…
“Aşık, kimsesiz, tek başına, yapayalnız kalsa da, o, yalnız değildir; sevgilisi ile gizlice, beraberdir! Çünkü o, nerede olursa olsun, gerçek sevgili olan Allah ile manen beraberdir! Aşıkların şarabı, üzüm şarabı gibi küpten coşmaz, gönülden coşar! Aşık, sırlar aleminde aşka dost olur, arkadaş olur!..”