Sevgili canlar…
Benim bu aşkın elinden aklım da gitti,
Akıl izân diye bir şey kalmadı.
Yaralandı sînem bin dert bıraktı,
Yıktı mamûr diye bir şey kalmadı.
Bir gonca açmıştı hüsnü bağında,
Bülbül gibi öttüm hep otağında,
Canım çıkar iken can durağında,
Soldu gonca diye bir şey kalmadı.
Bütün varlığımı sana vermişim,
Aşk uğruna canı teni sermişim,
Her bakışta yalnız seni görmüşüm,
Senden başka asla bir şeyim kalmadı.
Aşık, eşi güzel dünyanın,
Bazen mamûr bazen virân bu canım,
Ruhum, canım, aklım, damarımda kanım,
Eridi kurudu bir şey kalmadı…