Hasan Dede, alfabede 29 harf vardır. Bildiğimiz üzere başında A, sonunda Z. Yunan alfabesinde ise ilk harf Alfa, son harf Omega vardır. Hazreti İsa’nın da şöyle bir sözü vardır: “Ben Alfa’yım ve Omega’yım.” Yani, ben başlangıç ve sonum, diyor. Sizce ne demek istiyor?
Öncelikle biz Peygamberleri zikrederken şöyle bir dil sarfediyoruz: La ilahe illallah Musa kelamullah, yani Hazreti Musa Allah’tan kelam buyurdu; Hazreti İsa’ya gelince şöyle diyoruz: La ilahe illallah İsa ruhullah, yani İsa Allah’ın ruhudur; Hazreti Resulallah’a gelince de şöyle zikrediyoruz: La ilahe illallah Muhammeden Resulallah, yani Hazreti Muhammed Allah’ın elçisi ve Resulüdür. Hazreti Muhammed Efendimizi aynı zamanda şöyle de zikrediyoruz: La ilahe illallah Muhammed Habibullah, yani Muhammed Allah’ın sevgilisidir. Bakın kiliselerdeki levhalarda şunu yazar: Dünya fethisi İlly. ‘İlly’ nin manası ‘Ali’ dir. Size şu hikayeyi anlatmak istiyorum. Bir gün bir papazla muhabbet ediyoruz. Bana dedi ki: “Hazreti İsa’yı zikreder misin?” Ben de zikrettim. Sonra: “Peygamberini nasıl zikredersin?” dedi. Ben yine zikrettim. “Peki bunların manasını verebilir misin?” dedi. Ben de manasını söyledim. “Şimdi bak” dedi, “Biri Allah’ın canı, diğeri de Allah’tan söz ediyor, elçisi. Madem manası böyledir, sen nasıl Muhammed’i daha üstün tutuyorsun?” Ben de bunun üzerine, “Biz Hazreti Muhammed’i bir de Habibullah diye zikrederiz” dedim, “Yani Sevgili olarak.” Ve devam ettim, “Şimdi” dedim, “İyi dinleyin, bunu size şöyle izah edeceğim: Varsayalım ki, biz çok yakın arkadaşız ve birbirimizi çok seviyoruz, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor. Zamanımızı hep birlikte geçiriyoruz, ancak yatmadan yatmaya evlerimize gidiyoruz. Ve diyelim ki, birileriyle aramızda bir kırgınlık yaşanıyor ve karşı taraf bize kin besliyor. Ve bu kişilerle bir gün bir yerde karşılaşıyoruz, yolumuzu kesiyorlar ve diyelim ki, içlerinden biri benim canıma kastediyor. Sen bu durumda, benim can dostum olduğun halde, onlardan birinin beni öldürmesine göz yumar mısın?” “Hayır” dedi, “Bırakmam!” “Niye?” diye sordum. “Çünkü, biz birbirimizi çok seviyoruz.” “Peki, ya tam o anda beni vurmak için silahını çekerse, ne yaparsın?” dedim. “Seni korumak için önüne atlarım” dedi. “Gördün mü?” dedim, “Kurşun sana isabet etti, sen beni korumak için canını feda ettin. İşte demek ki sevdiğin uğruna canın o kadar da kıymeti yokmuş!” Sevgili, her şeyin üzerinde kıymetlidir, ruhtan daha üstün nurdur. Hazreti Adem’den bu yana ne kadar Peygamber geldiyse bu aleme, hepsi Hazreti Muhammed Efendimizin nuruyla gelmişlerdir. Biz canı neyleyelim Canan olmadıktan sonra…
Hazreti Mevlana’nın buyurduğu gibi… “Can her yerde vardır; can, ancak Canan’ını buldu mu kıymetlenir.”