İman ve bağlılıkta Hazreti Mevlana’yı kendimize nasıl örnek almalıyız?
Hazreti Mevlana’nın Mesnevi’sine bakın, Divan-ı Kebir’ine bakın; Hakk’ı gönlünde nasıl büyütmüş? Allah ondan nasıl dile gelmiş? İnsan yaradanına, Peygamberine böyle bir aşkla bağlanırsa, gönlünde O’nu her şeyin üstünde tutarsa, O’na layık hizmetlerde bulunursa bir gün gelir perde kalkar; hakikatler ona görünür. Gördüğü güneş yanında gökteki güneş bir muma döner.
“Pirin eli, kısa değildir, gaiptekilere de erişir. Onun eli, Allah kabzasından başka bir şey değildir ki. Gaipte bulunanlara böyle bir hil’ati verirlerse huzurda bulunanlar şüphesiz gaiptekilerden daha iyidir. Gaiptekileri bile doyururlar, onlara bile ihsan ederlerse artık konuğun önüne ne nimetler koymazlar? Huzurlarında hizmet kemeri bağlanan nerede, kapı dışında bulunan nerede? Piri seçip ona teslim oldun mu, nazik ve tahammülsüz olma; balçık gibi gevşek ve sölpük bir halde bulunma. Her zahmete, her meşakkate kızar, kinlenirsen cilalanmadan nasıl ayna olacaksın?” (Mesnevi, I/2975)
Cenab-ı Mevlana’ya, “Allah katına nasıl çıkılır?” diye sorduklarında, onlara şu cevabı vermiş: “Yoklukla çıkılır.” Bizlerdeki bütün varlık, dirilik hepsi Allah’a aittir. Bize ait hiçbir şey yoktur. Göz O’nun kudretiyle görüyor, dil O’nun kudretiyle konuşuyor, kulak O’nun kudretiyle duyuyor, burun O’nun kudretiyle koku alıyor. Yok eğer bunlar senin elindeyse, o zaman hastalanma ya da yaşlanma bakalım. Bunlara hakim olamadığına göre, demek ki kudret sahibi biri var. O kudret sana ait değil; o kudret sahibi, bir olan Allah’tır.
“Diri aşk, ruhta ve gözdedir. Her anda goncadan daha taze olur durur. O dirinin aşkını seç ki bakidir ve canına can katan şaraptan sana sakilik eder. O‘nun aşkını seç ki bütün peygamberler, onun aşkıyla kuvvet ve kudret buldular, iş güç sahibi oldular. Sen ‘Bize o padişahın huzuruna varmaya izin yoktur’ deme. Kerim olan kişilere, hiçbir iş güç değildir.” (Mesnevi, I/218)
Çalış, her zerren göz olsun; çalış, her zerren kulak olsun. O zaman senden ne gizlenebilir?
İnsanın her zerresi göz olursa, ondan artık birşey gizlenmez; güneşten de üstündür. İnsanın her zerresi kulak olursa, o artık herşeyden haberdardır, herşeyi işitir. Çünkü artık Hakk ile Hakk olmuştur, Hakk’tan da hiçbir şey gizli değildir.
“Bu günün sahibi de O’dur, yarının sahibi de. Her ana sahip olan, önünde durup durur da o, hazineden bir pul bile görmez. Bir zere bile o güneşten haber verir ve güneş; o zerreye kul, köle kesilir. Birlik denizinin elçisi olan katraya yedi deniz esir olur. Bir avuç toprak bile onun yüzünden çevikleşirse felekler, o, bir avuç toprağın önüne baş koyar. Ademin toprağı Allah’tan çevikleşince Allah melekleri o toprağın önünde secde ettiler.” (Mesnevi, II/1610)