Bizler, bu yolda ilerlemeye çalışıyoruz, gayret gösteriyoruz ama zaman zaman benliğimizin ve nefsimizin tuzaklarına düşüyoruz. Bir iyi, bir kötü gidiyoruz. Ne yapmamız lazım?
Bir gün Peygamber Efendimize sormuşlar, “Hayat bir nefese bağlı, bu nefes çıkıp da gelmezse ölürüz. Dünya muhabbetinde iken, bu nefes çıkarsa bizim halimiz ne olur?” Hazreti Muhammed’in verdiği cevap: “Ben yolcunun ikrarına bakarım. Eğer bana ikrar vermiş, beni gönlünde taşıyor ise ben ona şefaat ederim.”
Bazen, bazı kişiler insanı sinire, hırsa sürükler. Bir estağfurullah çeker yaptığın şeyden nadim olursan tekrar güzelliğe girersin. Konunun üzerinde durup, ben haklıyım, v.s. diye ısrar edersen, sen özünden çıkmış, karşı tarafın konusu ile muhabbettesin, Hakk’ı bırakmışsın onun zikrediyorsun. Bu sana ateş verir, hüzün, sıkıntı verir. Orada durma, bundan kurtul, özüne geri dön. “Hasbinallah ve nimel vekil – Allah bana yeter, O ne güzel vekildir” de. Bunun manası, Allah’ım sana güvendim seni vekil ettim işimi sana bırakıyorum, demektir.
Bu yolda şikayet etmek yok, hep hamd edeceğiz. Halimizden çok memnun olursak şükredeceğiz ama dünya istekleri bitmiyor. Her şey yolunda olsa bile, isteklerimiz olduğu sürece şükretmeyecek miyiz?
Dünya istekleri bitmez, birini verir, başka bir şey istersin. İnsanlar zora düştüler mi Allah’ı anıyorlar. Zora düşmediklerinde kendi alemlerinde, nefslerinde vakit geçiriyorlar. Burada sizi uyandırıyor diyoruz ki: Sağlığın yerinde, işin düzgün, aile çevren de iyi halde ise sorulduğunda, “Çok şükür Rabbime iyiyim” dersin. “Sağlığımı vermişsin, annemin, babamın, kardeşlerimin, dostlarımın da bir sıkıntıları yok. Allah’ım sana ne kadar şükretsem az” diyeceksin. Bu güzellikleri verdiği için kalkıp bir şükür zikri yapabilir, bir şükür namazı kılabilirsin. Kılmaktan misal olarak iki rekat sünnet, iki rekat farzı kast etmiyoruz. Kılmanın manası kabullenmektir. Rabbini kıl gönlünde. İstersen namaz kılabilirsin, o erkandır.
Farz edelim ki biraz rahatsızsın ya da evinin düzeni iyi değil, işlerin bozuksa münacatlarda bulunur, Allah’tan istersin. “Nasılsın?” diye sorulduğunda çok şükür iyiyim, demez, “Hamd olsun” dersin. Allah’a hamd eder, şükretmezsin. Neden şükretmezsin? İhtiyaçların yerine gelmemiş, sıkıntılı durumdasın. “Çok şükür “dersen, demek ki memnunsun biraz daha hüzün vereyim de çek der, sıkıntın daha artar.
Biri sana bir şey verse, “Teşekkür ederim” dersin. O sana sağlık, iş, güzel dostlar vermiş, hatta kendini de sana vermiş. Onun kudretiyle görüyor ve işitiyorsun. Neden şükretmeyeceksin? Hastalıkta, sıkıntıda Allah’a hamd var, isyan yok.