Bir kasîdesinde Hazreti Muhammed’den “En büyük mânâ padişahı” diye söz eden Hazreti Mevlâna, O’nu hiç eksilmeyen, her ân devam edem bir kerem olarak görür ve şöyle buyurur:
“Doğru haberi, Hazreti Muhammed’in sözünden duy! Mümin, yâni Allah’a inanan kişi hakkında Peygamberimiz buyurmuştur ki: Mümin bir saza benzer!
O Peygamber, en büyük mânâ padişahıdır. İşte O geldi, O ne güzel padişahtır. O ne güzel görüşlüdür. O’nun teşrifi, O’nun gelişi ile dünya misk kokusu ile, anber kokusu ile doldu.
Mâdemki mümin feryâd edip ağlamada bir sazdır; saz, birisi mızrab vurmadıkça feryâd eder mi, ağlar mı?
Büyükler büyüğü ferâh geldi. Eksilmeyen, her ân devam eden kerem geldi. Ayların ayı geldi.
Saz, kendisine mızrab vurulmasını huy edinmiştir. Mızrab yemedikçe yerinde duramaz. Bu yüzden kendisine mızrab vurarak çalsın diye çalgıcının ayaklarına yüzünü sürer, başını koyar, yalvarır.”
Bir başka kasîdesinde de, “Hepiniz yüzünüzü böyle bir cana çeviriniz” diyerek Hazreti Muhammed’i öven Mevlâna, şu cezbe sözlerini söyler:
“Kötü düşünüş hırsızını zindana götürün, ellerini sıkıca bağlayıp dîvana getirin. Akıl zabıtası, o hırsızlara mahsus olan kelepçeyi vermezse, onu da yakasından çekip Sultan’a getiriniz. Susuzları, su başına çağırınız. Dudakları kereminizle şeker ülkesine getiriniz.
Oraya getirdiğiniz her şey eğer ölü dahî olsa canlanır. Allah! Allah! Bu nasıl candır? Hepiniz yüzünüzü böyle bir cana çeviriniz. Hazineyi açtılar, hepiniz hilât giyininiz.
Mustafa, o nebî yine geldi, hepiniz iman ediniz. Hepiniz ellerinizle güneşin eteğine yapışınız. Hepiniz o dağınık saçlardan gönüllerinizi derleyip toplayınız.
Kimde gönül varsa, o kimse gönlünü ayna yapar. Kenan ilinin Yusuf’una hediye olarak ayna getiriniz.”