HAZRETİ MEVLÂNA’NIN DİLİNDEN HAZRETİ MUHAMMED – 2

Hazreti Mevlâna’nın şu kasîdesi de bu hâlimizi şöyle anlatır:

“Ey gönül, işlediğin suçlara, kusurlara karşılık, Hakk’tan özür dilemek için neler düşünüyorsun? O’ndan sayılamayacak kadar lütuflar, vefâlar… senden de bunca hatalar, kusurlar, cefâlar…

Senden bunca hased, bunca kötü düşünce, bunca dedikodu. O’ndan ise bunca ihsân, bunca iyilikler…

Bu duyguları sana veren, bu pişmanlığa seni düşüren, senin içindedir. Sana çok yakındır. O’nu sen ne diye kendinde, kendi içinde göremiyor, hissedemiyorsun?

O, seni bazen yaratılışına, kötü tabîatına bırakır; seni gümüş, kadın sevdasına düşürür. Bazen de canına Hazreti Mustafa’nın hayalinin nurunu verir de, içini aydınlatır.

Seni bazen o tarafa çeker, iyi adamlara katar, bazen de o tarafa çeker, seni kötülere ulaştırır. Kurtuluş gemisini korkunç dalgalarla hırpalar, onu kırar, parçalar.

Ey zavallı insan, bu düşüşlerden, bu hâllerden sakın yes’e kapılma; gizli gizli o kadar çok dua et, geceleri, o kadar çok ağla, inle ki; sonunda yedi kat gökten kulağına kurtuluş sesleri erişsin.”

00

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.