“Öyle bir kimseyi dost tut ki, aranızda kardeşlik husule gelsin. Senin bulunmadığın yerlerde seni müdafa etmek için düşmanlarınla pençeleşsin.”
Şahımız ne söylerse yerinde söyler. Her zaman güvenilir, temiz arkadaş kardeşten bile üstündür. Çünkü hep senin yanındadır. Neuzübillah karşınıza edepsiz birisi çıktı diyelim; sen kalkarsın karşı gelmeye ama bir bakarsın o senden önce atılmış. Böyle arkadaşlar her zaman senin için canını bile vermeye hazırdırlar. Bu yüzden iyi bir arkadaş her şeyin üstündedir.
Nitekim Hüdavendigar Mevlana, “Er olmayan kaypak arkadaşlara uyma, çevir onların yaprağını!” der, “Çünkü onlar sizinle yoldaş olurlarsa gaziler de saman gibi içsiz bir hale düşerler. Size uymuş görünür, sizinle beraber safa girerler ama sonra kaçarlar, safı da bozar perişan ederler. Bu çeşit adamdansa… münafıklardan pek kalabalık kişinin size uymasındansa, azlık asker daha iyi.”
İnsan, insanın rahmanıdır. İnsan, insanın şeytanıdır. Bir arkadaş, bir arkadaşı doğru yola götürmeye çalışırsa, o arkadaş rahman sıfatını taşır, arkadaşını da rahmaniyete çeker. Bir arkadaş, arkadaşını kötü yollara çekmeye kalkarsa, o şeytandır. Ona uydun mu şeytana uymuş olursun.