“Evlerini benim evimin yanında yapan komşularımı, komşuluklarına beni seçtikleri için onları ailemden sayarım.”
Hazreti Ali Efendimizin bu sözü çok doğrudur. Hatta daha da ileri giderler; ne der Cenab-ı Mevlana, selam olsun üzerine, “Benim yoldan gelen manevi evlatlarım, belden gelen öz evlatlarımdan daha üstündür.” İşte İmam Ali Efendimiz de, selam olsun üzerine, beni seviyorlar sayıyorlar, benim evimin yanında evlerini yapıyorlar, ikamet ediyorlar; onları ayırmam hepsi benim ailemdir, diyor.
Ne kadar güzel, değerli, kıymetli insanlar… Hep insanı insana söylemişler, hep Allah’tan dil dökmüşler. Onlar menfaatsiz bir dost ve şefkat kaynağıdırlar. Onların sözlerini dinleyip, onlara tabi olanlar rahat ettiler, huzura kavuştular. Dinlemeyip kendi bildikleri gibi yaşayanlarsa hüzünlerden, sıkıntılardan kurtulamadılar.
Size şöyle bir misal vereyim; bir kişi doksan yıl yaşadı diyelim , eğer bu kişi son nefesine kadar nefsi arzularından hiç nadim olmadan o hali ile vefat etti ise, kendi kendini ruhi cezaya atar. Burada Hakk üzülür. Çünkü o, kendi kendini cezaya attı. Bu neye benzer? Ana-baba, evladından şefkatini esirgemez, hep nadim olmasını bekler. Ana-babada bu şefkat, bu rahmet varsa, Allah baştan aşağı hep rahmettir. Onun rahmeti Hazreti Muhammed’de tecelli etmiştir.
Bir gün Hazreti Muhammed, sahabesi ile otururken içlerinden biri, “Ya Resulallah, bazıları, dünya ateşinin, cehennemin ancak bir zerresi olduğunu söylüyorlar. Ne kadar dikkat edersek edelim hatasız zamanımız geçmiyor. Eğer bu böyleyse, bizim halimiz ne olacak?” diye sormuş.
O sırada karşıdan bir hanım dört yaşında çocuğuyla oradan geçiyormuş. Peygamber Efendimiz, soruyu sorana dönerek, “Efendi, bu kadın çocuğunun ateşte yanmasına razı mıdır?” diye buyurmuş.
“Hayır.”
“Neden?”
“Ana şefkat doludur. Çocuğu ateşe düşerse kurtarmak için kendini ateşe atar.”
“Annede bu kadar şefkat varsa, Allah baştan aşağı şefkattir. Kişi Allah’a uymazsa, kendini ateşlere atar.”
Bizim düşünmemiz lazım, eğer kötü huylarımız varsa, onları yavaş yavaş Hakk’ın bir dostuyla, onun güzel huylarıyla güzelleştirmemiz lazım ki, huzur içinde olalım ve hür bir yaşam sürelim.