Hazreti Mevlana’nın insana bakışı nasıldır?
Hazreti Mevlana, selam olsun üzerine, insana çok önem verir, hatta bir yerde insanı Hakk sıfatına koyar.
Sekizyüz sene önce, sormuşlar: “Allah ne kadar büyüktür? Bakın ne kadar korkusuz bir Evliyaullah! “Allah, Adem’in boyu kadardır” diye buyurmuş.
Hemen şaşkınlıkla, “Aman ya Mevlana! Adem’in Hakk olduğunu mu söylüyorsun?” diye karşılık vermişler.
“Evet” demiş Mevlana, “Adem olmasaydı, Allah bilinmeyecekti. Allah’ın güzellikleri de dile gelmeyecekti.”
Neden? Allah bütün bütün varlıkları yarattı, insandan önce gelen varlıkların hiçbiri Allah’ı dile getiremedi. Allah, en son insanı yarattı, insanda kendini yarattı. İnsan gözüyle yarattığı eserleri seyretti, insan diliyle eserlerine isim verdi ve kendi ismini de insandan aldı. Kendi büyüklüğünü, güzelliklerini de insanla söyledi. İnsan, Allah’ını kendinde bulamadığı için şaşkın yaşıyor. Adem sıfatında görünüyoruz ama Adem midir, değil midir hareketlerinden bellidir. Biz, Adem olmaya çalışalım, çünkü Allah’ı kendinde bulan insandan daha mukaddes bir varlık yoktur. O, her şeyin, meleklerin bile üstündedir.
Sizlere şöyle bir menkıbe anlatayım…
Hazreti Mevlana bir toplantıda otururken alimin biri der ki: “Biz bu kadar ilim tahsil ettik, Kur’an-ı Kerim’de Cenab-ı Allah buyuruyor ki, ‘Beni bu alemde göremezsen, öbür alemde hiç göremezsin.’ Biz Allah’ı nasıl göreceğiz?”
Mevlana, “Efendi” der, “bu soruyu kimin kudretiyle sordun?”
“Allah’ın kudretiyle.”
“Gözlerin kimin kudretiyle görüyor?”
“Allah’ın…”
“Bütün bu bilgiler kimin kudretiyle sende?”
“Allah’ın…”
“Desene her zerreni O sarmış, ama sen kendi dışında arıyorsun.”
Hazreti Mevlana, bizleri bize en güzel şekilde bildirdi. Bizler derinliklere inip, kişiliğimizi arayacağımıza nefsi arzularımızın peşinde koştuğumuz için sıkıntılardan, hüzünlerden kolay kolay kurtulamıyoruz.
Yunus Emre’nin buyurduğu gibi: “İlim, ilim bilmektir, ilim kendini bilmektir. Sen kendini bilemezsen, bu nice okumaktır?”
İnsan yeryüzünde en mukaddes varlıktır. Bütün varlıklar insanla dile gelmiştir, Allah’ın bütün güzellikleri insanla bildirilmiştir. Öyleyse aynaya bakıyoruz da kendimizi insan görüyoruz da neden insanlığı öğrenmeye çalışmıyoruz?.. (devam edecek)