Hakiki kıble…
Cenab-ı Mevlana’nın devrinde, ikindi ezanı okunuyor. Meydancı bağırıyor, “Vakti sala…”
Haydii.. hepsi kalkıyor yarım dervişler, muhibler, namaza hazırlanıyorlar.
Meydancı geliyor Cenab-ı Mevlana’ya, “Efendi Hazretleri” diyor, “Vakti sala…”
Fakat Mevlana’dan zerre kadar cevap yok; tefekküre dalmış, duymuyor.
Meydancı fazla rahatsız etmiyor, çekip gidiyor.
İki tane derviş, durmuyorlar kıyama, geliyorlar Mevlana’nın huzurunda diz çöküyorlar, orda tefekkürde duruyorlar.
İkindinin dört rekat sünneti kılınıyor, selam veriliyor, Mevlana kendine geliyor. Bakıyor iki tane derviş önünde. “Erenler” diyor, “siz neden kalkmadınız huzura?”
Bakın şimdi dervişlerin verdikleri cevaba… “Hakiki kıble bizim karşımızdayken, arka çevirip dönemedik boşluğa.”
Mevlana bunu duyunca, eliyle işaret ediyor, “Mestur et!..”
Yani her şeyin üstünde insandır, her şeyin üstünde insandır… İnşallah güzel bir insan oluruz, derviş oluruz.