NEYZEN HAMZA DEDE…
Hazreti Mevlana bir mecliste muhabbetteyken, neyzeni Hamza Dede vefat ediyor. Hamza Dede’yi gasilhaneye çıkarıyorlar. Hazreti Mevlana’dan destur almadan yıkamayalım, diyorlar ve haber gönderiyorlar.
Cenab-ı Mevlana, haberi duyunca, “Hayır… Hamza Hakk’a yürümemiştir” diye seslenerek hemen yerinden kalkıyor. Herkes şaşırıyor. Doğru geliyor gasilhaneye, Hamza Dede’nin başucuna, “Ey Hamza!” diyor, “Fakirden destur almadan nasıl yola çıktın? Hadi kalk o ney’i bir daha konuştur, sonra yola çık!”
Hamza Dede anında ruhuna kavuşuyor. Hazreti Mevlana önde, o arkada, başlıyor ney üflemeye. Geliyorlar semahaneye. Semahanede, Hazreti Mevlana bir süre sema ettikten sonra, “Her iş tamamlandı” diye buyuruyor.
Hamza Dede, tekrar teneşire gidiyor ve bir ‘Hu’ çekip ruhunu teslim ediyor.
Cenab-ı Mevlana, Hamza Dede çok güzel ney üflediği için, onun ney’ini de kabrine koyup beraberinde sırlamıştır ve istememiştir o ney’i bir başkası üflesin.
Bütün sazlar Mevlevilik’ten çıkmadır. Hatta org, önce Galata’da dedeler tarafından tahsil edilmiş, ondan sonra kiliselere girmiştir. Mevlevilik, sazıyla, sözüyle, her şeyiyle çok zengindir.